Belki vakitlerden sonbahardır,
Belki sana bir mektup yazıyorumdur
Ve senin hiç duyamayacağın
Kelimeler dökülüyordur gözlerimden.
Sen sevgilim, sen ne yapıyorsun?
İzliyor musun beni yıldızlardan?
Ah, ne kadar çaresizim!
Beni hâlâ sevebiliyor musun?
Artık benim bir zamanım yok sevgilim.
Hududum yalnızca sanadır.
Ama görebiliyorum,
Yüzüme yılların kondurduğu buseleri.
Bir beklemek rüzgârı esiyor.
Her gün kulak veriyorum ona.
Belki senden bir ses,
Bir gözyaşı verir diye.
Kalemimin ucu kırık,
Sayfalarımdan yapraklar süzülüyor.
Benim armağanım, nar çiçeğim,
Belki sana bir gün, mektubumla geleceğim.
Comments