Senin için hissettiklerimi doyasıya haykırmak istiyorum. Ancak bazı şeyler sadece istemekle olmuyor, çünkü sana ulaşmam için önüme serilmiş bir ton engel var. Duygularımı bile ifade edemiyorum bu yüzden. Yaşamımdaki tezatlıklardan örülmüş bir duvar gibi duruyorsun karşımda! Bir taraftan sana sitem ediyor, beni anlamadığın için kızıyorum ama diğer taraftan senden vazgeçemiyorum! Her sabah kalktığımda ve akşam yattığımda diyorum kendime “ Unut onu, bitsin gönlündeki sancı!” fakat nafile, ne yaparsam yapıyım geçemiyorum senden! Her ne kadar sen bana bir umut ışığı yakmıyor olsan da olmuyor…
Seni çok seviyorum. Her şeye rağmen seni çoook seviyorum. Yaşadığımız olumsuzluklar bile bu deli sevdaya mani olamıyor. Kabul ediyorum ben de hatalıyım bazı şeylerde fakat benim sana geldiğim gibi gelebilsen, sen de belki her şey eskisi gibi olacak! Ben, senin hatalarını unutmaya hazırken, sen neden cesaretsiz davranıyorsun? Biliyorum ya da hissediyorum sen de beni unutmuş değilsin! Beni düşünmeden bir günün bile geçmiyor, gerçekten hissedebiliyorum bunu! Aşkım, sensiz olamıyorum; beni yarım bırakma daha fazla… Senden sonra… Ah sonrası yok ki bunun! Kimseleri sokmadım gönül sarayıma, çünkü ben senle doluyum.
Bana tekrar döneceğine dair bir his var içimde, o yüzden gece gündüz hayalinle yaşıyorum. İnan bana her gün rüyamda seni görüyorum. Aklımdan hiç çıkmıyorsun. Fazla geç kalma bir tanem, çünkü sensizliğe daha ne kadar dayanırım hiç bilmiyorum. (Fadime Arslan / Bir Yalnızlık Öyküsü) 📚🖋️☘️
Kommentare