Aklımda binbir düşünce var sana dair uçuşup gelen. Bir kısmı geçmişi, bir kısmı şu anı, bir kısmı da geleceği yansıtıyor. Seni ve senli günleri düşünüyorum. Ve tabi ki içinde sen olan geleceği… Bir nefes kadar yakınımdasın fakat; sen uzaklaşma taraftarısın. Sana “ Seni Seviyorum.” dedim bugün bir kez daha ve sanırım uzun bir süre daha söyleyeceğim bunu! Belki sen bir daha duymayacaksın ama söyleyeceğim işte!
Ne yaptıysam olmadı, vazgeçemedim senden! Demek ki kalpten sevmişim seni, hem de delice…
Her geçen gün beni daha çok incitmene inat seviyor bu kalp seni! Her gece sırılsıklam oluyor yastığım, kurak sevdana rağmen! Nasıl kuraklaştı bu büyük aşk? Ellerinin ellerimde buluştuğu anlar geliyor da hatırıma, çıldıracak gibi oluyorum. Anlasana seni özlüyorum, ölesiye… Evet, ölesiye seviyorum seni! Ruhuma işlemiş sevdan, bedenime değil! Beni bitirmek, yok etmek mi amacın? Bana kıyma böyle! Senin uğruna dökülüyor bu yaşlar ama sen hülyalardasın. Beni uykusuzluğun kucağına bırakıp mahvederken nasıl dalıyorsun rüyalara?
Sen benimdin, canımdın. Senden sonrası olmadı benim için. Biten aşk değil, bendim sanki! Of, of! Her şey seni anımsatıyor bana. Hiçbir anlama gelmiyor mu, senin için benim aşkım? Peki ya yüreğim? Bu kadar kolay mı beni söküp atman kalbinden? Yok, hayır benim yârim yapmaz bunu! En azından kalbinin bir köşesini ayırmıştır benim gönlüme. Yoksa dayanamam, bilirsin! Yaşayamam daha fazla çünkü tüm kalbim, tüm ruhumla seviyorum seni.(Fadime Arslan / Bir Yalnızlık Öyküsü)
Comments