Sesin rüzgâr olup savrulsaydı bana,
Enseme nefes, bedenime kol kanat olsaydı.
Hasretlik, vurgunluk olmasaydı da
Her rüzgâr beni, sana çağırmasaydı.
Rüzgârlar, evimdir benim artık.
Vakitsizliktir, benim zamanım.
Ruhumda muazzam bir noksanlık.
Ben bu noksanlıkla tamamım.
Yağmurlar, evimin duvarlarıdır.
Isıt beni, üşüyorum!
Avare uğultular yürüyor sokaklardan.
Sana her zamankinden daha yakınım.
Comentarios