Usul usul bir mutsuzluk seziyorum,
Yine senin o gece çiçeği misali gözlerinde.
Biliyorum yahut bilmeye meylimden,
Sizin de seçkin yalnızlıklarınız var.
Söyle ne olursun bana,
Mutsuzken sapsarı mı kesilir ellerin senin de?
Çam yeşili bir ay mı istersin yoksa,
Kar mavisi bir umut mu?
Aydınlık hangi renk?
Bilmem gerek şimdinin yalnızlığını.
Unutmak birdenbire karanlık,
Uçurumlarda salınan ellerine bağlı.
Hangi unutmak bu ayaküstü?
İçindeyim oysa, düpedüz içinde…
Aniden kesildi sesler gecede.
Uçurumdan etkili sevimsizlik kanımda.
Kımıldayamıyorum… Yanımda…
Usul belâlı serzeniş,
Konuşamıyorum…
Bu geleceği soramıyorum, hayır nedendi kimsesiz?
Comments