top of page
Writer's pictureHatice İskender

KARASİNEK


 



İnsanlar tuhaf varlıklardır;

Nedense bizi sevmezler hiç

Kara sinek derler,

Biraz sevselerdi

Siyah sinek derlerdi.

Lambaların etrafında dönüyoruz diye,

Aptal mı demediler,

Saftirik mi?

Oysa aynısını kelebek yapınca

Romantik bir hikaye yazıverdiler

Şem ile pervane.

Biz de vızıldıyormuşuz sadece

Sanki sadece biz.

Neymiş karpuza gelirmişiz,

Ete gelirmişiz,

Yazın hele hiç rahat bırakmazmışız;

E bırakmayız tabii.

Hiç bizim açımızdan düşünmezler.

Yetmezmiş gibi

Gece odalarında bizim için kapan kurarlar,

Üzerimize bir şeyler sıkarlar,

Ölelim diye

Ne vicdansızlık.

Bütün intikamımı bir odada

Beni vurmak için

Duvara konmamı beklediklerinde alıyorum.

Saf mıyım,

Konmuyorum tabii

Çıldırıyorlar,

Ben de keyiften dört köşe oluyorum.

Sonra dayanamayıp bir şeyler atıyorlar üstüme

Deli gibi uçuyorum,

E korkuyorum tabii biraz.

Sonra yorgun düşünce

Kırıyorlar bi kanadımı.

Adımıza karasinek demeselerdi

Böyle olmayacaktı kaderimiz.

Daha başından kapatmışlar

Bütün kapıları

Ne vicdansızlık.


 

Comments


bottom of page