top of page
Writer's pictureKardelen Beydoğan

Bize Vedalar da Gerek


 

Bu satırları cılız bir lamba ışığında yazıyorum. Tahminimce günün ışımasına bir bilemedin iki saat kadar kalmış olmalı. Başımı azıcık kaldırıp tam karşımda asılı duran saate bakabilecek kadar dermana bile sahip değilim. Hoş sahil olsam bile yüzleşmeye hazır değilim. Sanki elim benden bağımsız, yazmakta onun bir çeşit avuntusu ne diyeyim. Burada olsan kaleme sarılı parmaklarım sakallarını okşar, bayram ederdi. Ama yoksun çünkü sen bu gece onunlasın ,ondasın biliyorum. Parmaklarımı öksüz bıraktığın yetmezmiş gibi şu yakama yeniden şüphe denilen iletti yapıştırdın. Bense acabalar ile dolu kafamın içinde tekrar yönümü kaybettim. Oysa gururumla ne zaman savaşsam mağlup olduğumu biliyordun. Bile bile beni bu savaşta yalnız bıraktın. Bu güne kadar hiç böylesine gücüm olmamıştı soluma senin için bir mezar kazmaya. Kendin kazdığın için teşekkür ederim. Çok günler geçti pencere pervazında seni bekledim. Gözyaşlarımın tuzlu tadına aşına oldum. İçimdeki umudu o kadar besledim ki şaşırırsın. Ama sen bugün yeniden bir fırsatçının oldun. Bendeki umudu ellerinle söktün acımadan, düşünmeden. Yüreğimde taşıdığın alev topunu taşısan, acabalar ile dolu havuzda boğulsan işte belki beni o zaman anlarsın. Evime yabancılaşmak benim için hiç kolay değil. Uzun yıllardır tuttuğum elleri bırakmak, bu hayat denilen yolu birden tek başına yürümek...

 

Fakat fark ettim ki zaten ben yıllardır yalnız bir kadınım. Yalnız ve kendini kandıran bir kadın... Şimdi buralardan uzaklaşmaya ve yeniden masallar dinlemeye ihtiyacım var. Annemin dizlerine uzanmalı, babamdan türküler dinlemeliyim. Sabah saat yediyi göstermeden sen gelmeden ve ben uyuyor numarası yapmadan bizi terk etmeliyim. Sineme gururumu alıp bizden vazgeçiyorum.


 Evinden ,yurdundan

 Nazlı yârinden

 Ayrılmak ne çiledir bilirim.

 Fakat bize vedalarda gerek

 Buna eminim.

 

 Yol uzundur, epey de yokuştur.

 İnsan desen yorgun bir yolcudur.

 Çoğu derdin dermanı

Annenin dizinde bulunur.

Yaş ilerledikçe dostta, yoldaşta odur.


Her hikâyenin bir bitimi

Her sabrında bir sonu vardır.

Güven uçan olunca yuvadan

Bize vedalar gerekir

Buna eminim.


Dilin başka isimlere lal olmasını dilerdim söyledim ya sadece dilerdim. Yolunun yolsuza, umudun hırsıza düşmesin dilerim. Yoksa benim kadar cesur olamayacağına eminim.

 

Comments


bottom of page